Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Ο θυρεοειδής μας υποφέρει από φλεγμονή

Οι ασθένειες του θυρεοειδούς φαίνεται να παίρνουν τη μορφή επιδημίας στον σύγχρονο κόσμο. Μια σειρά από ασθένειες δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στους ανθρώπους των δυτικών κοινωνιών, όπου πρακτικά το σύνολο του πληθυσμού σε κάποια ηλικία εμφανίζει μορφώματα που αποκαλούνται όζοι. Τα προβλήματα όμως έχουν να κάνουν με φλεγμονές του αδένα, που πέραν των άλλων μπορεί να εξελιχθούν σε αυτοάνοσο νόσημα ή σε καρκίνο.

 

Ο θυρεοειδής

Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας βασικός αδένας του μεταβολισμού και βρίσκεται στη βάση του  λαιμού. Παίρνει το όνομά του από το σχήμα του που θυμίζει θυρεό. Ο θυρεοειδής παράγει  πρωτεΐνες και  ελέγχει πόσο γρήγορα το σώμα χρησιμοποιεί την ενέργεια καθώς  και πόσο ευαίσθητο πρέπει να είναι το σώμα σε άλλες ορμόνες. Συμμετέχει στις διαδικασίες αυτές με την παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς, οι κυριότερες από τις  οποίες είναι η τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και η  θυροξίνη (Τ4). Αυτές οι ορμόνες ρυθμίζουν τον μεταβολισμό και επηρεάζουν την ανάπτυξη και το ρυθμό λειτουργίας πολλών άλλων συστημάτων του σώματος. Οι  Τ3 και Τ4 συντίθενται  από ιώδιο και τυροσίνη. Ο θυρεοειδής παράγει επίσης καλσιτονίνη, η οποία παίζει ρόλο στην ομοιόσταση του ασβεστίου. Η ορμονική παραγωγή από το θυρεοειδή ρυθμίζεται από θυρεοειδοτρόπο ορμόνη (TSH) που παράγεται από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης.

Προβλήματα του θυρεοειδούς

Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα του θυρεοειδούς αδένα είναι  η υπερδραστηριότητα του  που αναφέρεται ως υπερθυρεοειδισμός  και η υπολειτουργία του που  αναφέρεται σαν  υποθυρεοειδισμός.
Όπως προανέφερα, συχνά σχηματίζονται όζοι, που γενικά είναι καλοήθη νεοπλάσματα του θυρεοειδούς, αλλά μπορεί να εξελιχθούν σε  καρκίνο. Όλες αυτές οι διαταραχές μπορούν να οδηγήσουν σε βρογχοκήλη, δηλαδή σε μια υπερμεγέθη ανάπτυξη του  αδένα.

Ενδεικτικά οι ασθένειες που σχετίζονται με υποθυρεοειδισμό είναι:

·         Θυρεοειδίτιδα / θυρεοειδίτιδα Hashimoto

·         Θυρεοειδίτιδα του Ord

·         Μετεγχειρητικός  υποθυρεοειδισμός 

·         Θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό

·         Σιωπηλή θυρεοειδίτιδα

·         Οξεία θυρεοειδίτιδα

·         Αντίσταση στην  ορμόνη του θυρεοειδούς

Αντίστοιχα ασθένειες που σχετίζονται με υπερθυρεοειδισμό είναι :

·         Νόσος του Graves

·         Τοξικός όζος θυρεοειδούς

·         Τοξική οζώδης βρογχοκήλη (νόσος του Plummer)

·         Ιατρογενής  υπερθυρεοειδισμός

·         Θυρεοειδίτιδα του  De Quervain (φλεγμονή που εκδηλώνεται  σαν υπερθυρεοειδισμός, αλλά μπορεί να εξελιχθεί σε υποθυρεοειδισμό)


Η ασθένεια είναι πάντα μία…

Όπως σωστά συμπεράνατε από τη γνωστή κατάληξη -ίτιδα, γενικά τα προβλήματα του θυρεοειδούς, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου και του αυτοάνοσου Hashimoto, σχετίζονται με φλεγμονή του αδένα. Πράγματι, από τη μια η θέση του αδένα και από την άλλη η σπογγώδης υφή του, τον καθιστούν ιδιαίτερα ευπρόσβλητο στις τοξίνες που ανεβαίνουν με το αίμα προς τον εγκέφαλο και σταματούν στην περιοχή του λαιμού. Ο εγκέφαλος χρειάζεται  τεράστιες ποσότητες αίματος μια και καταναλώνει το 40% της ενέργειας του ανθρώπινου σώματος. Το φράγμα αίματος- εγκεφάλου (blood-brain barrier) προστατεύει τον εγκέφαλο από τις φλεγμονώδεις τοξίνες, οδηγεί όμως σε συσσώρευσή τους στην περιοχή του λαιμού, προκαλώντας προβλήματα στον αυχένα, στους μύες όπως ο κλειδομαστοειδής, στους λεμφαδένες και βέβαια στο «σφουγγάρι» που τις απορροφά εύκολα, τον θυρεοειδή. Η υπερσυγκέντρωση τοξινών ενεργοποιεί το μηχανισμό της φλεγμονής με τις γνωστές μας συνέπειες στο προσβαλλόμενο όργανο.

Μια άλλη αιτία προβλημάτων του αδένα είναι η στενή του σχέση με το συκώτι. Είναι καλά τεκμηριωμένη η αλληλεπίδραση των δύο οργάνων. Μια κακή όμως λειτουργία του συκωτιού μπορεί να στέλνει ανεπεξέργαστες τοξίνες και προβληματικές πρωτεΐνες  στον ευαίσθητο θυρεοειδή.

Τέλος,  είναι από  καιρό γνωστό ότι η γλουτένη μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς. Γενικά η λειτουργία του θυρεοειδούς αλληλεπιδραστικά όχι μόνο ρυθμίζει τον μεταβολισμό αλλά επηρεάζεται από τη διατροφή. Η ευαισθησία στη γλουτένη συμβάλλει στον υποσιτισμό και τη δυσαπορρόφηση. Η σύνδεση είναι προφανής.


Η νόσος Hashimoto και η αντιμετώπιση προβλημάτων του θυρεοειδούς


Η νόσος του Hashimoto αποτελεί ένα  τυπικό αυτοάνοσο, όπου κι εδώ το ανοσοποιητικό επιτίθεται στο ίδιο το όργανο που φλεγμαίνει. Μπορεί η νόσος του Hashimoto να αντιμετωπιστεί; Δυστυχώς οι συνήθεις συνιστώμενες θεραπείες αποσκοπούν στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και όχι στην αντιμετώπιση της φλεγμονής.  Θεραπεία υποκατάστασης με ορμόνη χορηγείται αν η ορμόνη είναι ελλιπής. Αυτό όμως που ουσιαστικά θα βοηθήσει είναι η υιοθέτηση μιας υγιεινής, αντιφλεγμονώδους διατροφής που θα ενισχύσει το ανοσοποιητικό, θα αποτοξινώσει τον οργανισμό και θα άρει τις αιτίες επίθεσης του οργανισμού στον αδένα. Επιπρόσθετα από τη διατροφή, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος συμβάλλουν ο επαρκής και καλής ποιότητας ύπνος, η θετική στάση ζωής με αποτελεσματική διαχείριση του άγχους και η τακτική άσκηση.  Ο τρόπος ζωής αυτός όχι μόνο θα καταστείλει τη νόσο αλλά θα αποτρέψει και άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις στο μέλλον, πολύ κοινές στους ανθρώπους που έχουν Hashimoto. Και βέβαια, η ίδια αντιμετώπιση απαιτείται για όλα τα προβλήματα του θυρεοειδούς.

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Όχι απόψε αγάπη μου, έχω πονοκέφαλο

Μπορεί ο πονοκέφαλος να αποτελεί μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες δικαιολογίες, η ημικρανία όμως είναι παγκόσμια μια από τις πιο συνηθισμένες νευρολογικές διαταραχές. Μόνο  στις Ηνωμένες Πολιτείες πάνω  30 εκατομμύρια άνθρωποι πλήττονται από αυτήν. Η εκτεταμένη προσβολή αυτή έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κοινωνία μας, λόγω της τάσης της να μειώνει την ποιότητα της ζωής του ατόμου.
Αν και η αιτία είναι βαθύτερη, μια κρίση ημικρανίας μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες, όπως ορμονικές αλλαγές, διαταραχές  ύπνου, ορισμένα φάρμακα, έντονα φώτα, συγκεκριμένα τρόφιμα αλλά και  από θόρυβο, άγχος ή κατάθλιψη. Τα συμπτώματα της ημικρανίας συνήθως είναι :
  • Μέτριος έως σοβαρός πόνος, που μπορεί να περιορίζεται στη μία πλευρά του κεφαλιού ή ενδέχεται να επηρεάζει και  τις δύο πλευρές
  • Πονοκέφαλος με αυξομειούμενη ένταση
  • Πόνος που επιδεινώνεται με τη σωματική δραστηριότητα
  • Ναυτία με ή χωρίς έμετο
  • Ευαισθησία στο φως και στους ήχους

Η φλεγμονή είναι η βασική αιτία

Η βασική αιτία της ημικρανίας είναι η συγκέντρωση τοξινών στο νευροαγγειακό σύστημα και η επακόλουθη φλεγμονή στα κύτταρα των ιστών και των οργάνων του συστήματος. Μια σειρά παρατηρήσεων ενισχύουν την αυτή τη θεώρηση. Έτσι,
·         Ο πόνος στην ημικρανία συνδέεται με  φλεγμονώδεις  κυτοκίνες  και μεσολαβητές.
·         Υπάρχει αύξηση της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (C-RP, ένας βασικός  φλεγμονώδης βιοδείκτης) σε νεαρούς ενήλικες ασθενείς με ημικρανία.
·         Τα επίπεδα αρκετών φλεγμονωδών κυτοκινών είναι σημαντικά υψηλότερα σε ασθενείς με ημικρανία σε σχέση με υγιή άτομα.
·         Η σχέση  μεταξύ του μονοξειδίου του αζώτου και των προσταγλανδινών συμβάλλει στην ένταση του πόνου. Σε φλεγμονώδεις  καταστάσεις, το μονοξείδιο του αζώτου και οι προσταγλανδίνες κυκλοφορούν ταυτόχρονα σε μεγάλες ποσότητες.
·         Κατά τη διάρκεια των κρίσεων  ημικρανίας, αυξημένα επίπεδα των προσταγλανδινών έχουν ανιχνευθεί στο αίμα και το σάλιο.
·         Οι φλεγμονώδεις παράγοντες  μπορεί να αυξήσουν τη συχνότητα, τη σοβαρότητα και τη διάρκεια των κρίσεων  ημικρανίας

Η φλεγμονή συνδέει στενά την  ημικρανία, την παχυσαρκία και την κατάθλιψη.  Σύμφωνα με μια μακροχρόνια  μελέτη, τα άτομα με παχυσαρκία αντιμετωπίζουν πενταπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιας καθημερινής κεφαλαλγίας σε σύγκριση με τα  κανονικού βάρους  άτομα. Πολλοί φλεγμονώδεις  μεσολαβητές που αυξάνονται σε παχύσαρκα άτομα είναι επίσης αυξημένα σε άτομα με ημικρανία. Μια άλλη πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η παχυσαρκία σχετίστηκε με κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, διαταραχή πανικού και άπνοια ύπνου, τα οποία αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εξέλιξη της ημικρανίας. Η παχυσαρκία έχει συνδεθεί επίσης με μια σειρά από σύνδρομα χρόνιου πόνου όπως η ινομυαλγία, η αρθρίτιδα, η ισχιαλγία και ο πόνος στον αυχένα.

Και πώς θεραπεύεται;

Από την κυρίαρχη τάση της ιατρικής των χημικών και των επεμβάσεων δεν προτείνεται καμία ουσιαστική  θεραπεία για την ημικρανία. Τα αναλγητικά φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνά για να σταματήσουν τον πόνο μόλις αυτός έχει αρχίσει. Αυτά τα παυσίπονα δεν θεραπεύουν τους πονοκεφάλους, απλά δίνουν μια  πρόσκαιρη ανακούφιση. Δυστυχώς η χρόνια χρήση τέτοιων φαρμάκων συνήθως  προκαλεί πολλές παρενέργειες. Άλλωστε η κύρια παρενέργειά τους είναι η σοβαρή επιβάρυνση του ήπατος,  με συνέπεια την ανατροφοδότηση ενός φαύλου κύκλου τοξίνωσης και κρίσεων ημικρανίας. Μια αντιφλεγμονώδης, υγιεινή και αποτοξινωτική διατροφή μπορεί πραγματικά να μειώσει δραματικά ή να εξαλείψει την ιδιαίτερα ενοχλητική αυτή κατάσταση, βελτιώνοντας εντυπωσιακά την ποιότητα ζωής του ατόμου. Η προσωπική μου εμπειρία έδειξε πως από την σχεδόν καθημερινή χρήση παρακεταμόλης για την αντιμετώπιση των πονοκεφάλων, η Ιπποκράτειος αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας με οδήγησε στο να μην έχω χρειαστεί ούτε μισό χημικό χαπάκι τα τελευταία δυο χρόνια. Όταν ο οργανισμός είναι καθαρός, τρέφεται και ενυδατώνεται σωστά, οι πονοκέφαλοι μειώνονται μέχρι την πλήρη εξαφάνισή τους. Η μείωση της φλεγμονής βελτιώνει ομοιόμορφα την υγεία, και έτσι οδηγεί και στην  εξάλειψη της ημικρανίας.
Ακρόαση